پوست بهعنوان بزرگترین اندام بدن، نخستین سد دفاعی ما در برابر عوامل خارجی محسوب میشود. برای درک درست روند بهبود زخمها، آشنایی با ساختار پوست امری ضروری است.
لایههای پوست:
-
اپیدرم (Epidermis)
بیرونیترین لایهی پوست که عروق خونی ندارد و مواد مغذی را از لایهی زیرین دریافت میکند. این لایه نقش محافظتی اصلی را در برابر عوامل محیطی ایفا میکند. -
درم (Dermis)
لایهی میانی و ضخیمترین بخش پوست که شامل عروق خونی، پایانههای عصبی، غدد عرق و فولیکولهای مو است. این لایه از اپیدرم تغذیه میکند و نقش حمایتی دارد. -
هیپودرم (Hypodermis)
لایهی چربی زیر پوست که بهعنوان عایق حرارتی، ضربهگیر و ذخیرهگاه انرژی عمل میکند. -
فاشیا (Fascia)
عمقیترین لایه که عضلات و اندامهای داخلی را پوشش میدهد و نقش محافظت از ساختارهای حیاتی بدن را بر عهده دارد.
زخم چیست؟
زخم به پارگی یا آسیبدیدگی در یکپارچگی پوست یا غشای مخاطی گفته میشود که ممکن است در اثر آسیب فیزیکی، شیمیایی یا بیماریهای زمینهای به وجود بیاید.
انواع زخم از نظر زمان بهبود:
-
زخم حاد (Acute Wound)
زخمهایی که طی کمتر از ۸ هفته بهبود مییابند، مانند بریدگیها، سوختگیها یا زخمهای جراحی. -
زخم مزمن (Chronic Wound)
زخمهایی که بیشتر از ۸ هفته طول میکشند یا نسبت به درمان مقاوم هستند، مانند زخمهای دیابتی، فشاری و وریدی.